Het vervolg
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
19 Oktober 2010 | Nieuw Zeeland, Taupo
Waar was ik ook al weer... O ja, Auckland. Een week geleden had ik nog geen bericht gehad van de banen waarop ik had gereageerd. Daarom vond ik het tijd om Auckland te verlaten en had ik een busreis naar Wellington geboekt. Hier had ik meteen spijt van, want er rijdt ook een trein tussen deze twee plaatsen. Reizen per trein doe ik veel liever. Maar ja. Geboekt is geboekt dus vorige week donderdag zou ik uit Auckland vertrekken. Een dag daarvoor ging te telefoon. Job agency Beyond. Of ik vrijdag op gesprek wil komen. Nou is Beyond een uitzendbureau, dus het was geen sollicitatiegesprek, maar uitzicht op werk wilde ik wel graag. De reis van donderdag heb ik laten gaan, en vrijdag ben ik op gesprek geweest. Het gesprek was positief. Beyond verwacht binnen twee weken iets voor mij te hebben! Woohoo!
Het hostel waar ik sinds 3 oktober in zat beviel me erg goed. Zoals ik al vertelde is het een klein hostel, en voor ik het wist waren we met 6 personen voor elkaar aan het koken. Eigenlijk heb ik dat zelf veroorzaakt. Ik nodigde een Franse uit om een dag met mij mee te eten en dat zij dan de volgende dag zou koken. De volgende dag kreeg ik Franse quiche en zat er iemand uit Duitsland bij die de dag erop voor 5 mensen een soort Duitse pasta serveerde. Voor je het weet heb je zo een hele club om je heen, en dat is ook wel een mooi onderdeel van het backpacken!
Terug naar vorige week donderdag. Ik had tegen de manager van het hostel gezegd dat ik zou vertrekken. Dit kon ik helaas niet meer terugdraaien, want het werd druk de nachten erna, en mijn bed was al vergeven. Maar ik moest op gesprek, dus ik ben uitgeweken naar yha international hostel in Auckland. Prima hostel hoor. Grote keuken, tv kamer met een kleine videotheek, het zag er allemaal netjes uit. Behalve mijn bed. Nou klaag ik nooit over mijn bed. Hard, zacht, het maakt me niet uit, ik slaap er wel. Maar dit was gewoon te. De ondersteuning van het matras bestond uit houden balken. Deze zaten los. Da's nog niet zo erg, maar minstens drie balken waren weg. Nou is zo'n slechte ondersteuning not wel weg te moffelen met een goed e degelijk matras. Helaas het was een matras dat van zichzelf al half zo dik dan een normaal matras was, en het was in het midden helemaal versleten. Ik heb het één nacht zonder klagen geprobeerd, maar voor de tweede nacht heb ik toch om een ander bed gevraagd en ook gekregen.
Na twee nachten in dit hostel ben ik teruggekeerd naar mijn oude honk, en van de meeste mensen afscheid genomen. Zoals zo vaak ging de club uit elkaar, en ik wilde niet het resultaat van mijn gesprek niet in Auckland afwachten. Gisteren ben ik per bus naar Taupo vertrokken om alvast wat van het mooie Nieuw-Zeeland te zien. Vandaag ben ik naar Hall Falls gelopen langs een rivier. Er is hier veel vulkanische activiteit geweest, en ook nu nog is er het één en het ander actief. Net buiten de stad, aan het begin van de route kwam ik de hot pools tegen. Natuurlijke hete baden. Dat wist ik al, want ik had mijn zwembroek al aan. Heerlijk. Nu ik dit typ zwijmel ik al weer weg bij de gedachte. Ik heb er heerlijk van genoten. Typisch in deze baden waren ook de keien die drijven. Ik zal kijken of ik er een mee kan nemen. Na het relaxen gauw in het toilet omgekleed, en heb ik de wandeling hervat. Dat was ook genieten. Het uitzicht over de rivier die over de vulkanische ondergrond vloeit levert mooie plaatjes op. Deze tocht eindigde bij de falls (waterval). Het was meer een vernauwing van de rivier tussen twee rotsen, maar het was de moeite waard. Hierna mocht ik hetzelfde stuk teruglopen. Ik heb vandaag meer dan 10 km achter de rug. Da's goeie oefening voor als ik straks een keer de tongariro crossing wil doen. Een van de mooiste dagtochten die zo'n 18,5 km met berg en dal...
Het hostel waar ik sinds 3 oktober in zat beviel me erg goed. Zoals ik al vertelde is het een klein hostel, en voor ik het wist waren we met 6 personen voor elkaar aan het koken. Eigenlijk heb ik dat zelf veroorzaakt. Ik nodigde een Franse uit om een dag met mij mee te eten en dat zij dan de volgende dag zou koken. De volgende dag kreeg ik Franse quiche en zat er iemand uit Duitsland bij die de dag erop voor 5 mensen een soort Duitse pasta serveerde. Voor je het weet heb je zo een hele club om je heen, en dat is ook wel een mooi onderdeel van het backpacken!
Terug naar vorige week donderdag. Ik had tegen de manager van het hostel gezegd dat ik zou vertrekken. Dit kon ik helaas niet meer terugdraaien, want het werd druk de nachten erna, en mijn bed was al vergeven. Maar ik moest op gesprek, dus ik ben uitgeweken naar yha international hostel in Auckland. Prima hostel hoor. Grote keuken, tv kamer met een kleine videotheek, het zag er allemaal netjes uit. Behalve mijn bed. Nou klaag ik nooit over mijn bed. Hard, zacht, het maakt me niet uit, ik slaap er wel. Maar dit was gewoon te. De ondersteuning van het matras bestond uit houden balken. Deze zaten los. Da's nog niet zo erg, maar minstens drie balken waren weg. Nou is zo'n slechte ondersteuning not wel weg te moffelen met een goed e degelijk matras. Helaas het was een matras dat van zichzelf al half zo dik dan een normaal matras was, en het was in het midden helemaal versleten. Ik heb het één nacht zonder klagen geprobeerd, maar voor de tweede nacht heb ik toch om een ander bed gevraagd en ook gekregen.
Na twee nachten in dit hostel ben ik teruggekeerd naar mijn oude honk, en van de meeste mensen afscheid genomen. Zoals zo vaak ging de club uit elkaar, en ik wilde niet het resultaat van mijn gesprek niet in Auckland afwachten. Gisteren ben ik per bus naar Taupo vertrokken om alvast wat van het mooie Nieuw-Zeeland te zien. Vandaag ben ik naar Hall Falls gelopen langs een rivier. Er is hier veel vulkanische activiteit geweest, en ook nu nog is er het één en het ander actief. Net buiten de stad, aan het begin van de route kwam ik de hot pools tegen. Natuurlijke hete baden. Dat wist ik al, want ik had mijn zwembroek al aan. Heerlijk. Nu ik dit typ zwijmel ik al weer weg bij de gedachte. Ik heb er heerlijk van genoten. Typisch in deze baden waren ook de keien die drijven. Ik zal kijken of ik er een mee kan nemen. Na het relaxen gauw in het toilet omgekleed, en heb ik de wandeling hervat. Dat was ook genieten. Het uitzicht over de rivier die over de vulkanische ondergrond vloeit levert mooie plaatjes op. Deze tocht eindigde bij de falls (waterval). Het was meer een vernauwing van de rivier tussen twee rotsen, maar het was de moeite waard. Hierna mocht ik hetzelfde stuk teruglopen. Ik heb vandaag meer dan 10 km achter de rug. Da's goeie oefening voor als ik straks een keer de tongariro crossing wil doen. Een van de mooiste dagtochten die zo'n 18,5 km met berg en dal...
-
19 Oktober 2010 - 06:19
Will:
elke keer weer leuk om je avonturen te volgen.
Een bed zonder dwarsbalken, dat moet lekker hebben gelegen :)
Gr. Will -
19 Oktober 2010 - 06:19
Will:
elke keer weer leuk om je avonturen te volgen.
Een bed zonder dwarsbalken, dat moet lekker hebben gelegen :)
Gr. Will -
19 Oktober 2010 - 07:26
Toon En Wies:
Ha die Bart,
Wat heb jij al veel moois gezien en natuurlijk een ander bed gevraagd en gekregen want als je zoveel gaat wandelen moet je ook goed rusten, volgens mij ben je wat kilootjes kwijt maar dat is mooi meegenomen, nou hier alles zijn gangetje (regen regen regen) hou het recht, groetjes van ons houdoe -
19 Oktober 2010 - 13:05
Maaike:
Ha die Bertje,
Fijn om weer van je te horen!!! Het ziet er erg mooi uit daar, die hotpools klinken erg goed! Zou je bij de falls ook kunnen raften, dat lijkt me daar echt heel tof. Veel succes bij je eerste baantje, zal je vast lukken om iets te vinden en dan maar sparen...
Groetjes, Maaike -
19 Oktober 2010 - 16:50
P@je:
Wederom ziet het er allemaal te gek uit daar! Geniet er van! Gauw een baantje erbij, dan leef je daar als God in...
Cheers! -
20 Oktober 2010 - 08:12
Ome Henk:
Hallo Bart,
Weer even niets van je gehoord, maar nu kom je weer met een leuk verhaal en mooie foto's. Een slecht bed kun je altijd wel treffen maar met praten is dat op te lossen. Anders is het met de drijvende keien,dat zie je hier toch niet. En wij hopen dat je een baantje kunt vinden wat en leuk is en goed opleverd zodat je weer wat kunt sparen voor je verdere reis. Wat een goed idee was dat van jou om eerst iemand uit te nodigen voor het eten en dat daardoor een kettingreactie ontstaat, zodat je daarna internationaal aan je eten komt. Toch lijkt het ons ook moeilijk om steeds weer afscheid te moeten nemen van mensen waar je het leuk mee hebt gehad, maar van de andere kant is het ook steeds weer spannend wie je daarna ontmoet.
Wij zijn benieuwd naar je volgend avontuur.
Heel veel plezier gewenst en groetjes tante Sjannie en ome Henk -
21 Oktober 2010 - 14:56
Ilonka Armando Guus:
hey bart
fijn weer een verhaal van je te lezen!! wat heb je toch weer veel mee gemaakt! leuk te lezen dat je ook al weer wat meer kook ervaring heb op gedaan!! wel onthouden hoor dan kan je dat ook eens een keer voor mijn koken!! wat een avontuur met dat bed van jou!! leuke foto's weer! lekker z'n hot pool! nou bart weer heel veel plezier verder en tot de volgende keer!!
groetjes uit het koude uje ( gemiddeld z'n 6 graden!!)
ilonka armando en guus -
21 Oktober 2010 - 17:53
Denise:
Jaaaa, de tongariro crossing moét je echt gaan lopen. Ik ben destijds ongetraind gegaan en het is gewoon zo mooi dat de 18,5 km voorbij zijn voordat je er erg in hebt. In Taupo is het trouwens ook mooi skydiven ;).
Mooie foto's trwns, ik zou zo weer terug willen!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
