Polen in 3 dagen

De 22e begint mijn grote reis. Voor dat het zover is, had ik eerst nog een reis naar Polen in het vooruitzicht. Met z'n drieen (Edwin, Jessie en ik) zijn we de 9e om 6 uur 's morgens aangereden en twaalf uur later kwamen we dankzij Tomtom aan bij het hotel.

Een Pools trouwfeest is anders dan de meeste Nederlandse trouwfeesten. Speciaal was de tocht met auto's van de bruidegom en zijn familie en vrienden naar het ouderlijk huis van de bruid. Een tocht die een aantal keer werd tegengehouden door bewoners langs de weg. Alleen door deze mensen om te kopen met vodka mochten we verder. Nadat de bruid in de auto was gestapt ging de stoet met alle genodigden verder naar de kerk.

Na de kerk, zo rond een uur of vier 's middags, begon het feest. Een groot feest, want het duurde wel twaalf uur! Zo om het kwartier werd er gegeten en dan weer gedanst. Tafels die zo vol met eten stonden heb ik zelden gezien. Er is dan ook een heleboel overgebleven. Al met al ben ik met een volle maag naar bed gegaan.

De volgende dag was kort. Na het 'uitslapen' was het nog maar kort licht. Het was in Polen om vijf uur 's middags al helemaal donker. Volgens TomTom was de dichtstbijzijnde bezienswaardigheid een Panorama zichtplaats 60 km verderop. Geen idee wat we moesten verwachten. De heenreis was weinig speciaal. Veel dezelfde soort huizen met hekwerk van betonelementen en geen tuin. In de herfst ziet het er zo maar sober uit. Dit gevoel bleef hangen tot zo'n honderd meter voor onze bestemming. We ware niet gestegen, en zonder berg geen uitzicht toch? Uit de auto gestapt al lopend naar het hekwerk werden we toch wel verrast. In de verte stond Europs's grootste kolencentrale, en tussen ons en die centrale een enorme afgraving van 22 bij 8 kilometer om kolen te winnen. Na een rit om de afgraving heen zijn we voldaan aan de terugweg naar het hotel begonnen. De terugweg zag er al meteen minder grauw uit. De zon had plaats gemaakt voor straatlantarens, en door enkele sneeuwbuien zag het er ineens veel leuker uit. 's Avonds in de bar van het hotel gezellig nog wat mensen rikken geleerd onder het genot van bier en vodka, en al met al een leuke dag gehad.

De volgende dag hebben we vroeg het hotel verlaten voor een bezoek aan auswitch. We hadden veel over dit vernietigingskamp gehoord, maar dit kamp met eigen ogen zien en de verhalen erbij aanhoren laat toch een diepe indruk achter waar we daarna op weg naar Dresden toch een hele tijd stel van zijn geweest. Kan ook niet anders na het zien van hopen brillen, kinderschoenen en zels menselijk haar waar de Duitsers textiel van maakte voor de verkoop... Meer details op http://nl.wikipedia.org/wiki/Auswitch Ondanks de gruwelheden denk ik dat iedereen toch wel één keer in z'n leven dit moet hebben gezien.

Na Polen zijn we nog twee dagen in Dresden gebleven. In mijn volgende bericht zal ik daar meer over vertellen. Nou dat was een heel getyp. Tot de volgende keer!